Markedsføring
Markedsføring handlar mykje om å finna den "gode idèen" og setja lys på det me ynskjer å få fram på rett måte - og ikkje minst til rett målgruppe gjennom rette kanalar. Ingen vits i å framføra budskapet sitt på bedehuset dersom alle er samla på samfunnshuset...
Må alle bedrifter, lag- og foreningar, kommunar og andre markedsføra seg?
Svaret må bli ja. Alle må syta for at målgruppa har tilstrekkeleg kjennskap til dei - og ikkje minst kunnskap om! Skal ein selja det ein kan til ein kunde, og få god nok pris, må ein stå godt planta i bakken på begge desse beina.
Korleis ein skal gå fram og kva media ein skal velja er ei utfordring, med alle dei kanalane som finst? Skal me velja annonsa på nettsida til lokalavisa, ein brosjyre til alle handlande- og kontor, ei annonse i eit magasin som er mynta på vår målgruppe, eit sitteunderlag med logoen vår til påske til alle potensielle kundar, kinoreklame, bussreklame, reklamefilm på TV-2, radioreklame på P4, reklame gjennom mobilen, facebook, e-post tilbod kvar månad, kulepennar med trykk eller eit eige kundemagasin?
Det er mykje ein kan gjera, men det er stor forskjell på resultata. Alle veit at i større grad ein skyt i blinde, jo vanskelegare er det å treffa.
Historia
Markedsføring som bedriftsdisiplin har gjennomgått to hovedfasar. Massemarkedet oppstod til ei viss grad i mellomkrigstida, med introduksjonen av Fords T-modell og andre standardiserte massekonsumvarer. I denne første fasen var konsumentane tillitsfulle, behova var udekka, og det var mogleg å selja standardiserte produkt til nesten heile befolkninga.
Markedsføring i denne epoka handla i stor grad om å gi kjøpsimpulsar gjennom å vekka behov gjennom promotering og reklame. På 1950-talen fekk markedsføringa si storheitstid, då bedriftene kunna auka både salget (topplinja) og resultatet (bunnlinja) ved å vekka latente behov. Folks inntekter auka, og det var om å gjera å definera nye behov som kundane kunne søka dekka. Også i dag ser ein at markedsføring greier å dekka behov ein ikkje trudde ein hadde.
Sidan 1980-talet har derimot markeda blitt meir fragmenterte, konkurransen har auka, og kundanes grunnleggande behov er i større grad blitt tilfredsstillt. Tilbudet av tilgjengelige produkt og tenester er mangedobla. Med globaliseringa har stordriftsfordeler fått auka betydning som prisfaktor, og fokuset i bedriftene har endra seg frå differensiering til kostnadskontroll og kostnadseffektivisering. I desse åra vart ein stadig mindre andel av britiske toppsjefar rekruttert frå markedsføring, og fleire frå finansfunksjonen i bedrifta.
Metode
I praksis kan ein dela markedsføringsoppgåvene i følgjande disiplinar;
- Markedsanalyse - for å forstå kundanes behov og betalingsevne
- Markedssegmentering - for å gruppera kundane i grupper som er kollektivt mottagelige for markedsføringstiltaka
- Innovasjon og produktutvikling - for å differensiera sjølve produkta eller tenestene frå konkurrentanes tilbud
- Prissetting - kostnadsberegning, betalingsordningar og fakturering, for å differensiera produktet og møta ulike kundars betalingsevne
- Distribusjon - for å nå kundane der dei er, og styrka dei direkte relasjonane til dei
- Reklame - for å påvirka kundanes oppfatning av bedriftas tilbud (merkevarebygging) og gi kjøpsimpulsar
Vinnarskalla har lang og brei erfaring i korleis kommunikasjonen skal vera og kva media ein skal bruka, til ulike målgrupper.